Pešterska visoravan

Sandžak ( u historiji poznat i po nazivom Novopazarski sandžak) je posebna geografsko-historijska oblast u pograničnom području Srbije, Crne Gore, Bosne i Hercegovine i Kosova. Prostire se na površini od 8.409 km2 i obuhvata jugozapadni dio Republike Srbije i sjeveroistočni dio Republike Crne Gore. Dio Sandžaka koji pripada Republici Srbiji obuhvata površinu od 4.504 km2, dok dio koji se nalazi u okviru Crne Gore ima površinu od 3.905 km2.

Kao malo koji narod u svijetu, sandžački Bošnjaci proživljavali su tokom prošlosti burne historijske događaje. Ne mali broj puta, u tim događajima dospjevali su na ivicu fizičkog opstanka i uništenja. Uvijek su, međutim, opstajali, očuvavši do današnjih dana svoj nacionalni identitet i kulturu.

Sandžački Bošnjaci su autohton balkanski narod ilirsko-slavenskog etničkog porijekla. Naziv Bošnjak izveden je iz imena Bosna, slaveniziranog oblika ilirskog naziva u antičkim dokumentima poznatom kao: Bathinus i Basan (u oba slučaja naziv se odnosi na rijeku Bosnu, Bathinus flumen). Izvorno ime Bošnjanin (latinski: Bosnensis) prvobitno je označavalo pripadnika srednjovjekovne bosanske dežave.

Zbog bogatstva kvalitetne trave i druge stočne hrane, Pešterska visoravan je idealna za poljoprivredu, stočarstvo i proizvodnju zdrave ishrane. Nadaleko čuveni sjenički sir i peštersko jagnje poslastica su mnogih svjetskih kuhinja i prestižnih restorana širom bivše Jugoslavije.

Pešterska visoravan (Pešter) je kraška visoravan, nadmorske visine 1. 100 – 1. 250 metara. U najvećem dijelu, prostire se na području opština Sjenica i Tutin, a obuhvata i prostrano Ugljansko (Peštersko) polje, jedno od najvećih polja na području Sandžaka i šire, površine 63 kilometra kvadratnih.

Kako mu se ova misao koja ga je razdvajala na kriške pojavila, tako je i nestala. Ponovo se izgubio u slatkom i blistavom vrtlogu sandžačke očaranosti. Može da je dodiruje, da je shvati, da se prisloni uz nju. Ona je deo njega samog.

Šućo nije zaboravio otkuda dolazi. Uspomene na zavičaj prolazile su mu kroz dušu u vidu nekog upozorenja.Točilovo je u međuvremenu oslikalo njihove rumene obraze i napušteno ognjište.

Bilo je topline u svemu što je govorila . Televizijska ekipa je pažljivo slušala, više očarani sjajem njenjih reči nego prirodnim lepotama. Inače, to je samo Naza Ukić.

Sandžak – Donja Pešter – Plenibabe: Selo je skriveno negde daleko u vrhovima Dobrog Duba. Uvukla se svaka veselost,