Knjiga, Muftija Teufik ef. Imamović
Novopazarski sandžak prvobitno je obuhvatao gradove: Novi Pazar, Kosovsku Mitrovicu, Berane, Rožaje, Pljevlja, Prijepolje, Priboj, Sjenicu, Novu Varoš, Bijelo Polje i Donji Kolašin. Svaki od ovih gradova je imao svoje muftijstvo na čijem je čelu bio muftija.
Imamovići su porijeklom iz turskog grada Konje. Na prostor današnje Hrvatske, tačnije u grad Osijek, došli su sa Osmanlijama. Nakon Drugog poraza kod Beča 1683., počinje smanjivanje teritorije Osmanskog carstva, pa se i preci današnjih novopazarskih Imamovića, koji su bili ratnici, preko Bijeljine i Goražda, spuštaju u Novopazarski sandžak, tačnije u Novi Pazar. Ostalo je upamćeno da su srpski ustanici pod vođstvom Karađorđa polovinom juna 1809. godine, zauzeli i popalili Novi Pazar, ali tvrđavu, u kojoj se pored vojske sklonio i veliki broj civila, nisu uspjeli da zauzmu. O junačkom otporu Novopazaraca pisao je i čuveni historičar Bogumil Hrabak u tekstu „Srpski ustanici u Novopazarskom sandžaku 1804-1813. godine“, objavljen u Istorijskom časopisu 1995. godine u Beogradu. On kaže da je „Novopazarsko građanstvo svojom poznatom hrabrošću junački odolevalo napadačima i onemogućilo im svaki uspeh“. Pazarci su se brzo konsolidovali i krenuli u protivnapad i zadali srpskim ustanicima velike gubitke. Poginulo je 70 Srba a među njima je, kod sela Deževe, poginuo vojvoda Đuro Brničanin sa svojih 50 ustanika. Ranjeni su kapetan Dimitrije Parezan i Pavle Simonović binbaša, kao i sam Karađorđe. Na strani branitelja poginulo je njih 300.
Posebnu hrabrost je pokazao gazija Osman Imamović. On je, nakon žestoke borbe sa ustanicima, na početku današnje Varoš mahale, bio smrtno ranjen. Kaurska sablja ga je zakačila po vratu i on je pao mrtav. Kasnije je gaziji Osmanu podignuto turbe. Osman je imao sina Jahju, a ovaj sina Ešrefa koji je bio poznati muftija u svoje vrijeme. Njihovi mezarevi se nalaze na novopazarskom Velikom groblju u podnožju Paričkog brda. Nišani su im sagrađeni od bijelog mermera ispisani staroosmanskim pismom. Izgledaju monumentalno i jedni su od najljepših nišana na Velikom groblju. Ešref ef. Imamović je imao sina Teufika koji je takođe 1900. godine postao novopazarski muftija. Na toj dužnosti je ostao do 1930. godine kada je podnio ostavku. Glavni razlog njegove ostavke bio je nametanje novog Zakona i Ustava Islamske vjerske zajednice od strane kralja Aleksandra Karađorđevića 1930. godine. Isti potez je u Bosni i Hercegovini napravio i reis Džemaludin ef. Čaušević. Obojica su bili prisiljeni na iznuđenu ostavku koju su podnijeli 1930. godine.
O muftiji Teufik ef. Imamoviću razgovaraju njegov unuk, Tarik Imamović i praunuk,Galib Gicić:
