Nakon Sulejmana Veličanstvenog i Rokija Balboe, Zukorlić se ufurao u ulogu Džejmsa Bonda!
Muamer Zukorlić, lider SPP-a i narodni poslanik, zbog prijetnji likvidacijom, koje mu je uputila teroristička organizacija ISIL, živi u stilu čuvenog tajnog agenta Džejms Bonda, saznaje “Alo!” iz dobro obavještenih izvora.
Prema riječima sagovornika ovog lista, muftija, osim što ima privatno, ali i službeno obezbjeđenje, skoro svakodnevno mijenja lokacije, odnosno stanove u kojima boravi, automobile kojima se vozi, rute kojima se kreće, izjbegava komunikaciju putem mobilnih telefona, a kada piše poruke, to radi u šiframa.
Nakon što je na portalu Rumi, koji je pod kontrolom Islamske države, objavljen tekst u kome se poziva na smrt Zukorlića, njegov stil života se u potpunosti promijenio. Njega sada obezbjeđuju tri bezbjednosne organizacije. Primoran je da često mijenja lokacije na kojima boravi, odnosno izbegava da se duži vremenski period zadrži na istoj, piše “Alo!”.
“Također je poveo računa i o svom kretanju, te se tokom putovanja, koja su česta zbog poslovnih obaveza, trudi da mijenja i prevozna sredstva, to jest da ne ide stalno istim automobilom. Nikad se ne vraća istim putem kojim je išao…”, navodi izvor lista “Alo!” i dodaje da su Zukorliću u pomoć priskočili svi prijatelji i ljudi koji ga podržavaju.
Nude mu svoje automobile da ih koristi, pa čak mu daju i ključeve od stanova ako treba da prespava u njima. Svi ove prijetnje shvataju veoma ozbiljno i žele da on bude na bezbjednom, ističe taj izvor.
Kriminolog Zlatko Nikolić za “Alo!“ kaže da je uvjeren da je zbog ovih prijetnji Zukorlićev šef obezbjeđenja preuzeo drastične mjere, koje se, dodaje, vjerovatno ne dopadaju ni samom Zukorliću.
“Kako će se neko obezbjeđivati, odlučuje šef obezbjeđenja te ličnosti i njihovih procena šta je najefikasnije. To može svakako biti česta promjena automobila, promjena stanova, odnosno mjesta boravka, maršruta kojima se kreće, izbjegavanje rutinskih kretanja da bi se onemogućilo onima koji tu osobu možda prate da se uđe u trag i izvede napad. Za laičku javnost to djeluje pomalo paranoično, a ta paranoja je nužna i neminovna.
Lično, ne bih volio da budem u koži nijednog štićenog lica. Štićemno lice mora da sarađuje i kada mu se ništa od toga ne sviđa. I telefoni su im pod posebnim mjerama, pa kao u filovima moraju da pišu šifrovane poruke”, kaže kriminolog.
